Hari ini aku dapat assignment di sebuah kilang di Selayang. So, pergilah aku bersama dengan team mate yang lain.
Waktu rehat pukul 1 petang. So kitorang pun makan di foodcourt dekat dengan stadium MPS. Masuk kilang selepas rehat dalam pukul 2. Pukul 2.40, Daniyal ajak aku teman dia ambil angin. Teman ambil angin dekat kantin. Mula la rasa haus lapar semua. Order air milo o.
Tengah aku lepak sembang dengan Daniyal, nampak seorang pak cik. Umur dalam 50 - an.
Teringat pula aku pada abah. Mungkin ini la situasi yang abah lalui sepanjang abah bekerja di kilang untuk menyara aku. Berhabuk. Panas. Rindu pula pada abah.
Aku masih ingat, ketika aku berusia 10 tahun. Hari itu hari sabtu. Cuti sekolah, tapi abah tetap kena pergi kerja. Aku bangun awal. Yelah, arwah mak garang. Lepas siap mandi. Ingat nak tengok tv. Mak panggil.
"Abang, adik, mari sini kejap."
Aku adik (sebab aku anak bongsu). So aku dengan abang pergi la ke dapur. Ingat nak kena marah ke apa ke. Rupan - rupanya mak minta tolong aku dengan abang hantarkan bekal makanan pada abah. Abah terlupa agaknya.
Kitorang ambil basikal lepas itu berkayuh la dalam 15km nak pergi kilang abah. Nak ikut jalan short cut bahaya pula. Banyak anjing dan kena lalu kubur cina. Takut.!!
Berkayuh dalam setengah jam juga la, akhirnya sampai. Jumpa pak cik guard.
"Kamu nak jumpa siapa?", pak cik guard tanya pada abang.
"Nak jumpa abah."
"Siapa abah kamu?"
"Hassan."
"Banyak Hassan dalam kilang ni, Hassan mana satu?", banyak tanya pula pak cik guard ni. Dah la penat kayuh basikal.
"Hassan yang tebang pokok tu."
"Owh, Hassan tinggi. Kejap ye. Kamu pergi tunggu dekat kantin."
Aku dan abang pergi tunggu di kantin.
Abah kemudian datang dari punca bunyi bising.
"Bunyi apa yang bising tu abah?", abang tanya.
"Tu bunyi mesin yang abah kena jaga."
Seingat aku, bunyi mesin tu teramat sangat bising. Macam mana la abah boleh tahan. Mungkin abah bertahan sebab aku dan abang - abang yang lain. Tak terbayang di mata aku betapa besar pengorbanan yang abah lakukan. Dah la kerja macam tu, hujung minggu ambil upah tebang pokok. Tak habis dengan tebang pokok abah pergi memancing untuk jual ikan. Tak penat ke abah?
Sekarang turn aku nak balas budi abah. Nak balas budi mak tak sempat. Hanya doa yang mampu aku hadiahkan.
Terima kasih banyak - banyak abah.
You will always be my hero.!!!!